Robert Nogacki – Kancelaria Prawna Skarbiec oferuje poszkodowanym przez WGI Dom Maklerski doradztwo prawne obejmujące m.in.
1) przygotowanie powództwa przeciw KDPW o wypłatę pełnej kwoty rekompensaty;
2) budowę powództwa odszkodowawczego wobec Skarbu Państwa;
3) pomoc w sporze z syndykiem masy upadłości WGI DM odnośnie środków wypłacanych z rachunku, przewyższających saldo dokonanych wpłat (przypadki tzw. "ujemnego salda").
Kontakt: sekretariat@kancelaria-skarbiec.biz
Chcesz szybko poznać podstawowe informacje na temat afery WGI? Kliknij TUTAJ oraz monitoruj nasz blog. Chcesz założyć rachunek maklerski? Kliknij TUTAJ.
Jak powinien działać system rekompensat?
Wierzyciele WGI Domu Maklerskiego słyszeli już wielokrotnie, że system rekompensat stanowi absolutne novum na tle istniejących rozwiązań, co ma usprawiedliwiać pewną niespieszność, z jaką niektóre podmioty realizują swoje ustawowe obowiązki związane z rekompensatami. Rzeczywistość jest jednak nieco bardziej złożona.
Przepisy prawa polskiego dotyczące rekompensat stanowią tylko implementację dyrektywy wspólnotowej 97/9/EC (Directive 97/9/EC of the European Parliament and of the Council of 3 March 1997 on investor compensation schemes, opublikowana w: Official Journal of the European Union, L 084, 26/03/1997).
Dyrektywa ta została wdrożona również w innych państwach Unii Europejskiej i w związku z tym istnieje całkiem spory materiał porównawczy odnośnie tego, jak powinien prawidłowo działać system rekompensat.
Przykładowo, w Wielkiej Brytanii funkcjonuje tzw. "Financial Services Compensation Scheme" wprowadzony na podstawie Financial Services and Markets Act 2000, we Francji funkcjonuje tzw. "Mécanisme de Garantie des Titres", funkcjonujący w oparciu o Loi sur l’Épargne et la Sécurité, we Włoszech mamy "Fondo Nazionale di Garanzia", w Szwecji – "Investerarskyddet", w Hiszpanii – "Fondo General de Garantía de Inversiones", w Portugalii – "Sistema de Indemnizaç?o aos Investidores", w Danii – "Garantifonden for indskydere og investorer", zaś w Finlandii podmiot o wyjątkowo dziwnej (nawet jak na język ugrofiński) nazwie – "Sijoittajien Korvausrahasto".
Innymi słowy – przykładów praktycznej implementacji zasad systemu rekompensat nie brakuje. Nie brakuje również przykładów działania takiego systemu. W samej Wielkiej Brytanii w 2003 r. zgłoszono 12,851 żądań wypłaty z systemu rekompensat, zaś największa wypłata zanotowana w historii systemu w Zjednoczonym Królestwie to około piętnaście i pół miliona funtów (aczkolwiek warto też zauważyć, że system brytyjski jest o tyle specyficzny, że obejmuje on również roszczenia z tytułu niestarannego zarządzania środkami). W Niemczech, w latach 1999-2005 zgłoszono wobec systemu rekompensat 2.411 żądań wypłaty, w Irlandii – 2.924, a w Hiszpanii – 8.818.
Podkreślić należy, że łączna wartość wypłat bywa całkiem niemała. Największa wypłata w Hiszpanii (czy też dokładniej rzecz biorąc, suma wypłat dla inwestorów z tytułu jednego zdarzenia) wynosiła 31,8 mln EUR, we Włoszech największa wypłata zamknęła się w kwocie 5,7 mln EUR, w Belgii – 2,6 mln EUR. Przywołana już wypłata z Wielkiej Brytanii (? 15,5 mln) w przeliczeniu na EUR stanowiła ok. 23 mln.
Wydaje się więc, że na podstawie doświadczeń innych państw z implementacją dyrektywy 97/9/EC będziemy w stanie wspólnie wypracować strategię skutecznego działania, która doprowadzi do zaspokojenia roszczeń inwestorów.
