Sytuacja rynkowa
Ostatnia sesja minionego tygodnia na FW20 kontynuowała lokalną korektę, ale z wyraźnym jej wyhamowaniem, co było widoczne już w II części czwartkowego handlu. Notowania kontraktów wystartowały na symbolicznym plusie z poziomu 1980 (0,1%) i do południa falowały z lekką przewagą podaży osiągając dzienne minimum na 1959. W popołudniowej części dnia popyt zdołał powrócić z kursem do porannych rejonów i utrzymał je do końca sesji. Na zamknięciu notowań FW20 zniżkowały jedynie o 0,2% przyjmując pułap 1974. Dzienny wolumen obrotu zmniejszył się o 1/10 do 16,7 tys. sztuk. Ze strony publikacji ekonomicznych nie było istotnych wydarzeń, które mogłyby w prostej linii wpływać na nastroje na FW20, co dodatkowo sprzyjało spokojnemu przebiegowi sesji wprowadzającej inwestorów w weekendową przerwę.
W technicznym wymiarze notowania FW20 od stycznia poruszają się w na tyle szerokiej konsolidacji, która do tej pory zdołała wytrzymywać zmienne nastroje. Jej górny zakres znajduje się w rejonie 2030, a dolny to okolice 1866-87. W trakcie ostatnich kilku sesji kurs wyraźnie wzrósł, a potem powoli cofał się – przy czym strona popytowa zdołała wybronić lukę popytową z poświątecznej sesji, znajdującą się pomiędzy 1952-72, co dodatkowo zbiegło się z obroną białego korpusu z wtorku. W kontekście konsolidacji, obrona lokalnego wsparcia może oznaczać ponowne plany popyty w kierunku testowania jej górnego zakresu. Niemniej jednak manewry w konsolidacjach są w miarę oczywiste przy ich bandach, ale we wewnątrz przypominają jednak nieuchwytny szum. Dziś kalendarium publikacji ekonomicznych jest puste, co nie powinno dostarczać inwestorom pretekstu do zmienności. /tk/
FW20 w układzie dziennym
FW20 w układzie 60-minutowym
Wybrane kontrakty akcyjne
Kalendarium wydarzeń makroekonomicznych
Użyte w dokumencie skróty oznaczają:
LOP – liczba otwartych pozycji.
BAZA – różnica kursu instrumentu bazowego i kontraktu terminowego opiewającego na ten instrument wyrażona w punktach .
STOCHASTIC – oscylator stochastyczny; iloraz skumulowanej różnicy kursu i minimum z n-sesji do skumulowanej różnicy maksimum i minimum z n-sesji. Linią sygnalną jest średnia krocząca z oscylatora. Podstawowa interpretacja zakłada generowanie sygnałów na podstawie przebicia przez oscylator linii sygnalnej. Przebicie oddolne jest sygnałem kupna, odgórne traktowane jest jako sygnał sprzedaży. Oscylator pełni także funkcję miernika rynku wykupionego i wyprzedanego, odpowiednio dla wartości powyżej 80 pkt i poniżej 20 pkt. Dodatkowo na wskaźniku poszukiwane są dywergencje względem kursu danego instrumentu.
MACD – różnica dwóch eksponencjalnych średnich ruchomych o różnych okresach. Linią sygnalną jest średnia eksponencjalna z wartości samego wskaźnika. Podstawowa interpretacja zakłada generowanie sygnałów na podstawie przebicia przez MACD linii sygnalnej. Przebicie oddolne jest sygnałem kupna, odgórne traktowane jest jako sygnał sprzedaży.
RSI – oscylator skonstruowany w oparciu o stosunek średnich eksponencjalnych ze zmiany cen dla sesji wzrostowych i spadkowych, porusza się w przedziale 0-100, miernik stanów wykupienia (wartości powyżej 70) oraz wyprzedania rynków (wartości poniżej 30). Dodatkowo na wskaźniku poszukiwane są dywergencje względem kursu danego instrumentu. Handel na konkretnym instrumencie może oznaczać dla niego inne niż 30/70 poziomy wyprzedania/wykupienia, które odczytać można na bazie historycznego zachowania oscylatora.
Composite Index – wskaźnik zbudowany na bazie dwóch oscylatorów RSI (krótszego 3-okresowego oraz dłuższego 14-okresowego) i obliczany jest jako różnica 9-okresowego momentum dłuższego RSI, powiększona o średnią wartość z trzech ostatnich okresów krótszego RSI. W ten sposób wskaźnik potrafi uchwycić zmianę bieżącego zachowania RSI na tle historycznego. Dywergencje pomiędzy wskaźnikiem i 14-okresowym RSI (przy skrajnych wartościach tego oscylatora) zapowiadają zwroty na RSI, przez co również zwroty dla kursu instrumentu.
ATR – średnia rzeczywistego zasięgu. Wskaźnik zmienności rynku oddający wzajemną relację cen maksymalnej, minimalnej i zamknięcia w danej jednostce czasu względem poprzednich notowań. Wartości wskaźnika wyrażone są w nominale przyjętym dla ceny danego instrumentu (dla FW20 w pkt; dla akcji notowanych na GPW w PLN). Wskaźnik przyjmuje wyłącznie dodatnie wartości, nie posiada górnej granicy. Wartości wskaźnika, które w relacji do kursu są większe od 5% są uznawane za ponadprzeciętne. Niskie wartości częściej towarzyszą kształtowaniu się lokalnych szczytów, wysokie wartości częściej pojawiają się przy kształtowaniu lokalnych minimów. Wskaźnik chętnie wykorzystywany przy definiowaniu poziomów dla zleceń stop-loss.
Źródło: Biuro Maklerskie Alior Bank
