Sytuacja rynkowa
Poprawa nastrojów na rynkach zachodnioeuropejskich i amerykańskim wpłynęła na przypływ pozytywnego sentymentu na krajowy parkiet. Na wartości zyskiwał głównie segment największych spółek co jednoznacznie pozwoliło na mocną zwyżkę kontraktów terminowych na WIG20. O ile otwarcie i początek sesji nie zdradzały jeszcze potencjału przyszłego ruchu, o tyle w drugiej połowie sesji obserwowane było istotniejsze wypiętrzenie kursu. Zwraca się tutaj uwagę na wykres 60-min, który jednak podkopuje zaufanie to tego wybicia. Niewielki wolumen oraz spadek LOP sugerują, że był to m.in. efekt domykania krótkich pozycji, a nie wzrostu popytu. Kurs naruszył strefę oporu zniesienia 38,2% (22616 pkt) z poprzedzającej fali spadkowej, kolejna bariera 50% jest przy wartości 2238 pkt. MACD w tym interwale podtrzymuje wskazania kupna, natomiast RSI jest blisko strefy wykupienia rynku.
Na wykresie dziennym wczorajsza zwyżka jest identyfikowana jako ruch powrotny do linii szyi dominującej na szczycie formacji głowy i ramion. Niewielkie naruszenie linii szyi nie umniejsza znaczeniu formacji. Dodając do tego wspomniany obniżony wolumen, nie jest to jeszcze zwiastun załamania formacji. Kontrakty terminowe na indeksy DAX i SP500 od wczorajszego popołudnia dodatkowo zyskały na wartości, zwłaszcza na SP500, co implikuje wzrostowy początek sesji dla FW20. Publikacje dobrych wyników finansowych amerykańskich spółek przysporzyły większego zainteresowania aktywami kapitałowymi. W dzisiejszym kalendarium zwraca się uwagę na krajowe dane o produkcji przemysłowej i budowlanej. Ponadto pojawią się dane o inflacji bazowej w strefie euro oraz odczyty budowie nowych domów w USA. /Marcin Brendota/
FW20 w układzie dziennym
FW20 w układzie 60-minutowym
Wybrane kontrakty akcyjne
Kalendarium wydarzeń makroekonomicznych
Użyte w dokumencie skróty oznaczają:
LOP – liczba otwartych pozycji.
BAZA – różnica kursu instrumentu bazowego i kontraktu terminowego opiewającego na ten instrument wyrażona w punktach.
STOCHASTIC – oscylator stochastyczny; iloraz skumulowanej różnicy kursu i minimum z n-sesji do skumulowanej różnicy maksimum i minimum z n-sesji. Linią sygnalną jest średnia krocząca z oscylatora. Podstawowa interpretacja zakłada generowanie sygnałów na podstawie przebicia przez oscylator linii sygnalnej. Przebicie oddolne jest sygnałem kupna, odgórne traktowane jest jako sygnał sprzedaży. Oscylator pełni także funkcję miernika rynku wykupionego i wyprzedanego, odpowiednio dla wartości powyżej 80 pkt i poniżej 20 pkt. Dodatkowo na wskaźniku poszukiwane są dywergencje względem kursu danego instrumentu.
MACD – różnica dwóch eksponencjalnych średnich ruchomych o różnych okresach. Linią sygnalną jest średnia eksponencjalna z wartości samego wskaźnika. Podstawowa interpretacja zakłada generowanie sygnałów na podstawie przebicia przez MACD linii sygnalnej. Przebicie oddolne jest sygnałem kupna, odgórne traktowane jest jako sygnał sprzedaży.
RSI – oscylator skonstruowany w oparciu o stosunek średnich eksponencjalnych ze zmiany cen dla sesji wzrostowych i spadkowych, porusza się w przedziale 0-100, miernik stanów wykupienia (wartości powyżej 70) oraz wyprzedania rynków (wartości poniżej 30). Dodatkowo na wskaźniku poszukiwane są dywergencje względem kursu danego instrumentu. Handel na konkretnym instrumencie może oznaczać dla niego inne niż 30/70 poziomy wyprzedania/wykupienia, które odczytać można na bazie historycznego zachowania oscylatora.
Composite Index – wskaźnik zbudowany na bazie dwóch oscylatorów RSI (krótszego 3-okresowego oraz dłuższego 14-okresowego) i obliczany jest jako różnica 9-okresowego momentum dłuższego RSI, powiększona o średnią wartość z trzech ostatnich okresów krótszego RSI. W ten sposób wskaźnik potrafi uchwycić zmianę bieżącego zachowania RSI na tle historycznego. Dywergencje pomiędzy wskaźnikiem i 14-okresowym RSI (przy skrajnych wartościach tego oscylatora) zapowiadają zwroty na RSI, przez co również zwroty dla kursu instrumentu.
ATR – średnia rzeczywistego zasięgu. Wskaźnik zmienności rynku oddający wzajemną relację cen maksymalnej, minimalnej i zamknięcia w danej jednostce czasu względem poprzednich notowań. Wartości wskaźnika wyrażone są w nominale przyjętym dla ceny danego instrumentu (dla FW20 w pkt; dla akcji notowanych na GPW w PLN). Wskaźnik przyjmuje wyłącznie dodatnie wartości, nie posiada górnej granicy. Wartości wskaźnika, które w relacji do kursu są większe od 5% są uznawane za ponadprzeciętne. Niskie wartości częściej towarzyszą kształtowaniu się lokalnych szczytów, wysokie wartości częściej pojawiają się przy kształtowaniu lokalnych minimów. Wskaźnik chętnie wykorzystywany przy definiowaniu poziomów dla zleceń stop-loss.
Źródło: Biuro Maklerskie Alior Bank
