Sytuacja rynkowa
We wtorek rynek próbował odreagować poniedziałkową przecenę. Notowania FW20 wystartowały na lekkim plusie z poziomu 2191 i w pierwszej godzinie handlu kontynuowały odbicie, jednak zatrzymało się ono na 2200. Po godz. 10 podaż wkroczyła do gry i przez kilka godzin utrzymywała kontrolę nad kursem. W tym czasie FW20 odnotowały dzienne minimum na 2174, naruszając symbolicznie poniedziałkowe. Jednak po rozpoczęciu handlu w USA, nastroje ponownie poprawiły się i kontrakty zdołały dotrzeć w rejon porannych maksimów, kończąc sesję na poziomie 2195 (+0,55%), przy dziennym wolumenie spadającym o 1/4 do 12,1 tys. Poprawie nastrojów na rynku krajowym towarzyszyło także odreagowanie na niemieckim i amerykańskim parkiecie.
Wczorajsza próba powrotu kursu powyżej 2192 zakończyła się symbolicznym sukcesem, który być może pozwoli bykom zażegnać lokalny kryzys i obrócić poniedziałkowe potknięcie w dalszą konsolidację. Notowaniom FW20 sprzyja strefa wsparcia 2158-92 oraz linia trendu wzrostowego, która znajduje się relatywnie blisko. Jeśli byki obronią atak podaży, to kurs będzie mógł nadal falować w konsolidacji. Jeśli jednak podaż przełamie strefę wsparcia 2158-92, to będzie mogła myśleć o rozkręceniu korekty o co najmniej wysokość konsolidacji 2272 – 2158 = 114, co oznaczałoby zakres docelowy dla kursu w okolicy 2040.
Dziś uwagę inwestorów przykuwać będą krajowe dane o sprzedaży detalicznej w czerwcu, a jutro odbędzie się posiedzenie EBC. /tk/
FW20 w układzie dziennym
FW20 w układzie 60-minutowym
Wybrane kontrakty akcyjne
Kalendarium wydarzeń makroekonomicznych
Użyte w dokumencie skróty oznaczają:
LOP – liczba otwartych pozycji.
BAZA – różnica kursu instrumentu bazowego i kontraktu terminowego opiewającego na ten instrument wyrażona w punktach .
STOCHASTIC – oscylator stochastyczny; iloraz skumulowanej różnicy kursu i minimum z n-sesji do skumulowanej różnicy maksimum i minimum z n-sesji. Linią sygnalną jest średnia krocząca z oscylatora. Podstawowa interpretacja zakłada generowanie sygnałów na podstawie przebicia przez oscylator linii sygnalnej. Przebicie oddolne jest sygnałem kupna, odgórne traktowane jest jako sygnał sprzedaży. Oscylator pełni także funkcję miernika rynku wykupionego i wyprzedanego, odpowiednio dla wartości powyżej 80 pkt i poniżej 20 pkt. Dodatkowo na wskaźniku poszukiwane są dywergencje względem kursu danego instrumentu.
MACD – różnica dwóch eksponencjalnych średnich ruchomych o różnych okresach. Linią sygnalną jest średnia eksponencjalna z wartości samego wskaźnika. Podstawowa interpretacja zakłada generowanie sygnałów na podstawie przebicia przez MACD linii sygnalnej. Przebicie oddolne jest sygnałem kupna, odgórne traktowane jest jako sygnał sprzedaży.
RSI – oscylator skonstruowany w oparciu o stosunek średnich eksponencjalnych ze zmiany cen dla sesji wzrostowych i spadkowych, porusza się w przedziale 0-100, miernik stanów wykupienia (wartości powyżej 70) oraz wyprzedania rynków (wartości poniżej 30). Dodatkowo na wskaźniku poszukiwane są dywergencje względem kursu danego instrumentu. Handel na konkretnym instrumencie może oznaczać dla niego inne niż 30/70 poziomy wyprzedania/wykupienia, które odczytać można na bazie historycznego zachowania oscylatora.
Composite Index – wskaźnik zbudowany na bazie dwóch oscylatorów RSI (krótszego 3-okresowego oraz dłuższego 14-okresowego) i obliczany jest jako różnica 9-okresowego momentum dłuższego RSI, powiększona o średnią wartość z trzech ostatnich okresów krótszego RSI. W ten sposób wskaźnik potrafi uchwycić zmianę bieżącego zachowania RSI na tle historycznego. Dywergencje pomiędzy wskaźnikiem i 14-okresowym RSI (przy skrajnych wartościach tego oscylatora) zapowiadają zwroty na RSI, przez co również zwroty dla kursu instrumentu.
ATR – średnia rzeczywistego zasięgu. Wskaźnik zmienności rynku oddający wzajemną relację cen maksymalnej, minimalnej i zamknięcia w danej jednostce czasu względem poprzednich notowań. Wartości wskaźnika wyrażone są w nominale przyjętym dla ceny danego instrumentu (dla FW20 w pkt; dla akcji notowanych na GPW w PLN). Wskaźnik przyjmuje wyłącznie dodatnie wartości, nie posiada górnej granicy. Wartości wskaźnika, które w relacji do kursu są większe od 5% są uznawane za ponadprzeciętne. Niskie wartości częściej towarzyszą kształtowaniu się lokalnych szczytów, wysokie wartości częściej pojawiają się przy kształtowaniu lokalnych minimów. Wskaźnik chętnie wykorzystywany przy definiowaniu poziomów dla zleceń stop-loss.
Źródło: Biuro Maklerskie Alior Bank
