Sytuacja rynkowa
W trakcie wczorajszej sesji notowania kontraktów terminowych wystartowały z neutralnego pułapu 2 266. W początkowej fazie sesji strona popytowa spróbowała wyprowadzić odbicie osiągając jedynie poziom 2 271, po czym podaż przejęła inicjatywę. Systematyczna przecena trwała przez cały dzień, sprowadzając na zamknięciu kurs pułap 2 255 (-0,49%). Dzienny wolumen obrotu wzrósł o 1/4 do 11 tys. W USA podano indeks zaufania konsumentów Conference Board za lipiec, który zaskakująco wzrósł do 135,7 (konsensus 125).
Odcięcie dywidendy od akcji PKOBP osłabiło WIG20, co również rzutowało na nastroje na FW20. Notowania kontraktów dotarły na zamknięciu do ważnego wsparcia na 2 257, które wyznacza dolny zakres dwumiesięcznej konsolidacji. Jeśli popyt nie wybroni się na tym poziomie, to następna strefa wsparcia znajduje się w okolicy 2 220-26, a kolejna to 2 152.
Dzisiejsza sesja jest ważna ze względu na posiedzenie Fed. Wieczorem Rezerwa Federalna ogłosi decyzję odnośnie stóp procentowych. Szeroki konsensus rynkowy zakłada obniżkę stóp o 25 p.b. Kluczowe dla nastrojów rynkowych będzie także wystąpienie szefa Fed na późniejszej konferencji, które rzuci nieco więcej światła na dalsze możliwe ruchy FOMC. W strefie euro dziś podany zostanie wstępny odczyt PKB w II kw. (konsensus 1% r/r), a w USA raport ADP za lipiec (konsensus to utworzenie 150 tys. nowych miejsc pracy). /tk/
FW20 w układzie dziennym
FW20 w układzie 60-minutowym
Wybrane kontrakty akcyjne
Kalendarium wydarzeń makroekonomicznych
Użyte w dokumencie skróty oznaczają:
LOP – liczba otwartych pozycji.
BAZA – różnica kursu instrumentu bazowego i kontraktu terminowego opiewającego na ten instrument wyrażona w punktach.
STOCHASTIC – oscylator stochastyczny; iloraz skumulowanej różnicy kursu i minimum z n-sesji do skumulowanej różnicy maksimum i minimum z n-sesji. Linią sygnalną jest średnia krocząca z oscylatora. Podstawowa interpretacja zakłada generowanie sygnałów na podstawie przebicia przez oscylator linii sygnalnej. Przebicie oddolne jest sygnałem kupna, odgórne traktowane jest jako sygnał sprzedaży. Oscylator pełni także funkcję miernika rynku wykupionego i wyprzedanego, odpowiednio dla wartości powyżej 80 pkt i poniżej 20 pkt. Dodatkowo na wskaźniku poszukiwane są dywergencje względem kursu danego instrumentu.
MACD – różnica dwóch eksponencjalnych średnich ruchomych o różnych okresach. Linią sygnalną jest średnia eksponencjalna z wartości samego wskaźnika. Podstawowa interpretacja zakłada generowanie sygnałów na podstawie przebicia przez MACD linii sygnalnej. Przebicie oddolne jest sygnałem kupna, odgórne traktowane jest jako sygnał sprzedaży.
RSI – oscylator skonstruowany w oparciu o stosunek średnich eksponencjalnych ze zmiany cen dla sesji wzrostowych i spadkowych, porusza się w przedziale 0-100, miernik stanów wykupienia (wartości powyżej 70) oraz wyprzedania rynków (wartości poniżej 30). Dodatkowo na wskaźniku poszukiwane są dywergencje względem kursu danego instrumentu. Handel na konkretnym instrumencie może oznaczać dla niego inne niż 30/70 poziomy wyprzedania/wykupienia, które odczytać można na bazie historycznego zachowania oscylatora.
Composite Index – wskaźnik zbudowany na bazie dwóch oscylatorów RSI (krótszego 3-okresowego oraz dłuższego 14-okresowego) i obliczany jest jako różnica 9-okresowego momentum dłuższego RSI, powiększona o średnią wartość z trzech ostatnich okresów krótszego RSI. W ten sposób wskaźnik potrafi uchwycić zmianę bieżącego zachowania RSI na tle historycznego. Dywergencje pomiędzy wskaźnikiem i 14-okresowym RSI (przy skrajnych wartościach tego oscylatora) zapowiadają zwroty na RSI, przez co również zwroty dla kursu instrumentu.
ATR – średnia rzeczywistego zasięgu. Wskaźnik zmienności rynku oddający wzajemną relację cen maksymalnej, minimalnej i zamknięcia w danej jednostce czasu względem poprzednich notowań. Wartości wskaźnika wyrażone są w nominale przyjętym dla ceny danego instrumentu (dla FW20 w pkt; dla akcji notowanych na GPW w PLN). Wskaźnik przyjmuje wyłącznie dodatnie wartości, nie posiada górnej granicy. Wartości wskaźnika, które w relacji do kursu są większe od 5% są uznawane za ponadprzeciętne. Niskie wartości częściej towarzyszą kształtowaniu się lokalnych szczytów, wysokie wartości częściej pojawiają się przy kształtowaniu lokalnych minimów. Wskaźnik chętnie wykorzystywany przy definiowaniu poziomów dla zleceń stop-loss.
Źródło: Biuro Maklerskie Alior Bank
