Zasady ustalania wartości początkowej w leasingu finansowym

Finansujący, oddając korzystającemu przedmiot leasingu, określa jego wartość początkową, którą korzystający spłaca w kolejnych opłatach z tzw. części kapitałowej. Od tej wartości korzystający dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Osoba niebędąca właścicielem mieszkania nie może stosować uproszczonej amortyzacji – orzekł  Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach.

W sprawie rozpoznanej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach 24 stycznia 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 1197/18, podatniczka złożyła wniosek o wydanie interpretacji podatkowej. Podatniczka prowadzi jednoosobową firmę i zajmuje się kupnem, sprzedażą nieruchomości, pracami wykończeniowymi, wynajmem, zarządzaniem nieruchomościami i pośrednictwem w obrocie nieruchomościami.

Podatniczka jako leasingobiorca zawarła umowę leasingu finansowego (na czas określony) kilkunastu mieszkań, które w ramach prowadzonej działalności gospodarczej chce przeznaczyć pod wynajem osobom fizycznym do celów mieszkaniowych. Finansujący przekazał podatniczce nieruchomości do używania i pobierania pożytków i w ocenie podatniczki zawarta umowa spełniała warunki umowy leasingu finansowego. Raty leasingowe przekroczyły wartość początkową środków trwałych, a podatniczka miała też zgodnie z umową dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

 

Podatniczka chciała wiedzieć, czy może stosować amortyzację uproszczoną, przewidzianą

w art. 22g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT). W myśl tego przepisu wartość początkowa wynajmowanych nieruchomości to iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej powierzchni użytkowej lokalu i kwoty 988 zł. Ponadto w ocenie podatniczki kosztem uzyskania przychodu będą dla niej odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej przedmiotu umowy leasingu.

Organ podatkowy uznał stanowisko podatniczki za nieprawidłowe. Organ podatkowy podkreślił, że wartość początkowa przedmiotu leasingu powinna wynikać z umowy leasingu finansowego, z uwzględnieniem sumy rat kapitałowych. Przychodem finansującego i kosztem korzystającego jest część odsetkowa raty leasingowej, natomiast część kapitałowa jest rozliczana poprzez odpisy amortyzacyjne. Organ podatkowy stwierdził, że wskazanego wyżej art. 22g ust. 10 ustawy o PIT nie może stosować osoba prowadząca działalność gospodarczą, jeżeli nie jest właścicielem mieszkania lub domu, a w konsekwencji uznał, że podatniczka nie może stosować uproszczonej amortyzacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę podatniczki na interpretację podatkową, uznając ją za bezzasadną. W uzasadnieniu wyroku sąd podkreślił, że to finansujący jako leasingodawca ustala wartość przedmiotu umowy. Sąd powołał się na art. 22a ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym amortyzacji co do zasady podlegają środki trwałe stanowiące własność lub współwłasność podatnika. Dotyczy to również wynajmu lub dzierżawy, które w myśl art. 22g ust. 10 ustawy o PIT muszą być własnością lub współwłasnością podatnika. Dlatego też osoba, która nie jest właścicielem mieszkania, nie może korzystać z uproszczonej metody amortyzacji.

Autor:

radca prawny Robert Nogacki

Kancelaria Prawna Skarbiec specjalizuje się w ochronie majątku,

doradztwie strategicznym dla przedsiębiorców

oraz zarządzaniu sytuacjami kryzysowymi.

Oceń ten artykuł: