Łatwiejszy dostęp do nieruchomości na cele telekomunikacyjne dla przedsiębiorców telekomunikacyjnych?
[30.09.2016] 1 lipca 2016 roku weszły w życie przepisy ekspresowo uchwalonej ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 9 czerwca 2016 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 903).
Przewidują one instrumenty, które pozwolą przedsiębiorcom telekomunikacyjnym na bardziej skuteczną realizację ich prawa do dostępu do nieruchomości celem zapewnienia telekomunikacji.
Po pierwsze, nowelizacja na potrzeby dostępu telekomunikacyjnego do nieruchomości w tym budynku w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (dalej jako u.w.r.u.s.t.) wyraźnie wyodrębnia dostęp do punktu styku, zdefiniowanego w art. 2 ustawy. Punkt styku zdefiniowano jako miejsce, w którym możliwe jest połączenie publicznej sieci telekomunikacyjnej z instalacją telekomunikacyjną budynku.
Jednocześnie jednak ograniczono prawa do żądania dostępu telekomunikacyjnego w postaci umożliwienia wykonania instalacji telekomunikacyjnej budynku do dwóch sytuacji: nie istnieje instalacja telekomunikacyjna budynku przystosowana do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s lub istniejąca instalacja telekomunikacyjna budynku przystosowana do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do Internetu nie jest dostępna lub nie odpowiada zapotrzebowaniu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.
Doprecyzowano także, że powyższy warunek jest spełniony jeżeli: właściciel instalacji telekomunikacyjnej budynku nie podejmuje negocjacji z przedsiębiorcą telekomunikacyjnym w sprawie dostępu do tej instalacji; właściciel instalacji telekomunikacyjnej budynku odmawia przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu dostępu do tej instalacji; oferowane warunki dostępu do instalacji są dyskryminujące lub uniemożliwiają przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu oferowanie użytkownikom końcowym konkurencyjnych warunków świadczenia usług, w tym cenowych i jakościowych; przedsiębiorca telekomunikacyjny świadczy usługi w innej technologii niż instalacja telekomunikacyjna w budynku.
Co istotne, nowelizacją wprowadzono zasadę, zgodnie z którą obowiązek udostępnienia nieruchomości czy budynku oraz punktu styku jest niezależny od tego, czy budynek został ukończony i czy rozpoczęto jego użytkowanie, choćby w budynku istniała lub była wykonywana inna instalacja telekomunikacyjna. Zapis tego rodzaju umożliwi przedsiębiorcom telekomunikacyjnym skuteczne domaganie się dostępu telekomunikacyjnego praktycznie niezależnie od etapu budowy.
Na poziomie ustawy uregulowano również prawo przedsiębiorcy telekomunikacyjnego do żądania od właściciela, użytkownika wieczystego lub zarządcy nieruchomości informacji o danych kontaktowych właściciela kabla telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku i przyłącza telekomunikacyjnego; podmiotach korzystających z punktu styku; innych przedsiębiorcach telekomunikacyjnych korzystających z kabla telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku i przyłącza telekomunikacyjnego; numerze księgi wieczystej nieruchomości; osobach lub podmiotach uprawnionych do zawarcia umowy w sprawie dostępu, o którym mowa w ust. 1 i 3, wraz z ich adresami do doręczeń. Podmiot zobowiązany ma obowiązek udostępnić informacje w terminie 14 dni od otrzymania wniosku w tej sprawie.
Dodatkowo, doprecyzowano także, że nie tylko decyzja Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w sprawie dostępu telekomunikacyjnego ale i umowa o dostęp telekomunikacyjny zawierana na podstawie art. 30 u.w.r.u.s.t będzie wiążąca dla następców prawnych właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości objętej tą umową lub decyzją oraz innych podmiotów władających tą nieruchomością.
Wprowadzono również nową zasadę, że przepisy art. 30 u.w.r.u.s.t. będą mogły znaleźć odpowiednie zastosowanie a zatem, że będzie można wnosić o dostęp telekomunikacyjny do każdego, komu przysługuje skuteczne względem właściciela, użytkownika wieczystego lub zarządcy nieruchomości lub właściciela kabla telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku lub przyłącza telekomunikacyjnego prawo korzystania z punktu styku lub kabla telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku lub przyłącza telekomunikacyjnego, co uniemożliwi obchodzenie obowiązku zapewnienia dostępu poprzez umowy cywilnoprawne.
Wreszcie, stosownie do znowelizowanych przepisów, jeżeli użytkowany budynek mieszkalny wielorodzinny, budynek zamieszkania zbiorowego lub budynek użyteczności publicznej nie jest wyposażony w instalację, o której mowa w art. 30 ust. 6 u.w.r.u.s.t., właściciel będzie obowiązany wyposażyć budynek w taką instalację w przypadku rozbudowy, nadbudowy lub przebudowy budynku związanej z rozbudową, nadbudową lub przebudową instalacji technicznej wewnątrz budynku. Jeśli nie będzie takiej instalacji, przy rozbudowie, nadbudowie itd. inwestor będzie musiał objąć wnioskiem o pozwolenie na budowę także budowę takiej instalacji.
Suma zmian wprowadzonych do u.w.r.u.s.t pozwala przypuszczać, że przedsiębiorcom telekomunikacyjnym łatwiej będzie egzekwować ich prawo do dostępu telekomunikacyjnego, realizowane na podstawie art. 30 u.w.r.u.s.t
autor: Krzysztof Rubas, radca prawny
Treści dostarcza: Kancelaria prawna MAJCHRZAK BRANDT I WSPÓLNICY
