Składki na ubezpieczenie pracownika mogą stanowić koszt uzyskania przychodu pracodawcy

Opłacane przez pracodawcę składki z tytułu ubezpieczenia pracowników nie stanowią dla tego pracodawcy kosztów uzyskania przychodów. Od zasady tej ustawodawca przewidział jednak wyjątek. Jak potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanej 2 sierpnia 2019 r. interpretacji indywidualnej, koszty ubezpieczenia pracownika pracodawca będzie mógł zaliczyć w koszty, jeśli zostaną spełnione warunki określone w art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (sygn. 0115-KDIT3.4011.218.2019.2.JŁ).

 

Z wnioskiem o wydanie interpretacji wystąpił pracodawca, prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą, który w jej ramach wykupił na rzecz swojego pracownika ubezpieczenie na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Pracodawca zobowiązał się do regularnej wpłaty składek przez okres 10 lat, z zastrzeżeniem, że ich wypłata przed okresem oznaczonym w umowie ubezpieczeniowej wiąże się z obarczeniem pracodawcy znacznych opłat likwidacyjnych. W ramach drugiego subkonta składek dodatkowych (SSD), pracodawca może nieobowiązkowo wpłacać określone kwoty, których wypłata nie wiąże się z obowiązkiem poniesienia opłat likwidacyjnych. Umowa ubezpieczenia zawarta przez pracodawcę to rodzaj ubezpieczenia wskazany w dziale I grupie 3 załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej – polisa ubezpieczeniowa na życie z funduszem kapitałowym. Pracodawca stał na stanowisku, że opłaty składek z tytułu ww. ubezpieczenia będą stanowić dla jego przedsiębiorstwa koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 57):

„Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka, o którym mowa w dziale I w grupach 1, 3 i 5 oraz w dziale II w grupach 1 i 2 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 381 i 730), jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

    1. wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
    2. możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
    3.  wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie” (Dz. U. 1991, Nr 80, poz. 350, ze zm.).

 

Ze stanowiskiem pracodawcy zgodził się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Potwierdził, że przy spełnieniu przesłanek wskazanych w art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o PIT, i wykazaniu, że pomnożone składki pozostają w związku z prowadzoną przez pracodawcę działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, będzie mógł je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

…przedmiotowa umowa ubezpieczenia spełniała warunki, o jakich mowa w art. 23 ust. 1 pkt 57 (…) Jednocześnie, skoro zawarta przez pracodawcę przedmiotowa umowa ubezpieczenia jest czynnikiem motywującym pracownika, pozytywnie wpływa na efektywność wykonywanych zadań oraz ma na celu budowanie stosunku lojalności pracownika wobec pracodawcy – a zatem ma na celu umacnianie więzi tego pracownika z przedsiębiorstwem prowadzonym przez Wnioskodawcę i ma służyć podtrzymywaniu stosunku pracy – to należy stwierdzić, że przedmiotowy wydatek może być uznany za koszt pracowniczy pozostający pośrednio w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej” (sygn. 0115-KDIT3.4011.218.2019.2.JŁ).

 

Autor: Portal Skarbiec.biz

Oceń ten artykuł: