Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał pod koniec stycznia wyrok, w którym krytycznie ocenił praktykę pracodawcy, przyznającego dodatki do wynagrodzenia tylko tym z pracowników, którzy przedłożyli mu, po ustalonym przez tego pracodawcę terminie, orzeczenia potwierdzające niepełnosprawność, jednocześnie pozbawiając prawa do tego dodatku tych, którzy takie orzeczenie złożyli wcześniej.
Sprawa dotyczyła pracownicy zatrudnionej w Szpitalu Klinicznym im. dra J. Babińskiego, Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Krakowie. Pracowała tam od 2011 do 2016 roku. W grudniu 2011 r. uzyskała orzeczenie potwierdzające niepełnosprawność, i jeszcze tego samego miesiąca przekazała je pracodawcy.
By obniżyć wysokość obowiązkowych składek szpitala na rzecz Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, w 2013 r. dyrektor placówki zarządził spotkanie z personelem szpitala, po którym zdecydował o przyznaniu miesięcznego dodatku do wynagrodzenia tym pracownikom, którzy przedłożą mu po spotkaniu orzeczenie potwierdzające niepełnosprawność. Na podstawie tej decyzji dodatek został przyznany 13 pracownikom, którzy wedle zaleceń dyrektora przedłożyli orzeczenia, natomiast 16 pracowników, którzy przedłożyli je wcześniej, nie otrzymali dodatku. Wśród nich była skarżąca pracownica.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł 26 stycznia 2021 r., że wypłata dodatku do wynagrodzenia tylko wybranym pracownikom, którzy przedłożyli orzeczenie potwierdzające niepełnosprawność po wybranej przez pracodawcę dacie, może stanowić przejaw dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność.
„… odmienne traktowanie, które występuje w ramach grupy osób dotkniętych niepełnosprawnością, może wchodzić w zakres „pojęcia dyskryminacji”, o którym mowa w art. 2 dyrektywy 2000/78. (…) gdy pracodawca traktuje pracownika mniej przychylnie niż innego z pracowników w porównywalnej sytuacji, a w świetle wszystkich istotnych okoliczności sprawy okazuje się, że przyczyną tego nieprzychylnego traktowania jest niepełnosprawność tego pierwszego pracownika, ponieważ traktowanie to opiera się na kryterium nierozerwalnie związanym z niepełnosprawnością, takie traktowanie jest sprzeczne z zakazem bezpośredniej dyskryminacji …” (KOMUNIKAT PRASOWY nr 9/21 Luksemburg, 26 stycznia 2021 r. Wyrok w sprawie C-16/19VL/ Szpital Kliniczny im. dra J. Babińskiego Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Krakowie).
Redakcja Portalu Skarbiec.biz
